سوتیا

اصلا این هوا رو که مقایسه میکنم باهوای غلیظ اصفهان و تهران ،میبینم چقدرما خوشبختی داریم با این هوای رقیق و آب بی طعم.

والا تهران دوبارتونستم آب بخورم،اونم بوی لجن تمام وجودمو به واکنش واداشت.

خب فعلا توی یه مرحله خاکستریم،هم میدونم چی شده وهم نه.

فعلا مخ ،داره پس میزنه آنچه اتفاق افتاده،ودل گاهی حرص به تن جونم میندازه.

ببینیم چماق وهویج چه کا میکنه.

یعنی چنان بلایی نازل شد که دارم فکرمیکنم چه راه جنائی پلیسی هست که تلافی کنم،من که آدم بچه دزدی نیستم،میمیرم برای بچه‌ها،آدم کارباچاقو وتفنگ هم نیستم که،پس چه کارکنم؟

یعنی هرجای دنیا باشی اولین افرادی که گوش آدم رومیبرن ایرانیای خودمونن.

امروز بالاخره راهی شدیم،۲۲آبان۹۹،وامیدوارم پیروز باشیم.

برای چهارمین بارتست کرونا راتکرارکردیم،وای ازاین روزگار.

واقعیت اینه که معلوم نیست اینجا جنوب تهرانه یاشمال افغانستان،ولی هرجا هست آدماش به نظر خوب میرسن ،نه کلاشن،نه شیادن،تواین چندروزی که اینجاییم گوشمون بریده نشده هنوز.

خب قرارشد باانرژی پیش بریم، معطلی انرژی آدم رومیگیره،ولی بازم ایراد نداره،هدف ومقصدمهمه.

بایدن رای‌هاش رفت بالا طلا و دلار و یورو سقوط کرد،آخه چرا ما به یه سرفه آمریکابندیم؟؟؟

ازکنارخیابان که می‌گذشتم،به آینه بیشترماشین‌هایک ماسم نصب شده بود،یک سری هم ماسک‌هایشان راتازیر دماغشان پایین آورده بود وآقایی تا زیرچانه اش ،که بتواندسیگارش رابکشد.

وخیلی‌هاهم ماسک ورزشی وشنا و پارچه‌‌‌ای و چند بارمصرف داشتند که معلوم بود هیچ تاثیری ندارند.

ماسک زدن راهم مسخره کرده اند.